Reis door Cambodja!

Jaa! Hij bestaat nog! Mijn blog hier op waar ben jij! Het is weer hoog tijd voor een kleine update! Hoop dat jullie het leuk vinden om te lezen en willen meegenieten van mijn trip naar Cambodja!

Ik had weer een paar dagen vakantie en zoals gewoonlijk plan ik niet te veel van te voren. Vind het fijn om dat een beetje spontaan te houden. Maar deze bestemming had ik wel hoog op mijn (lange) lijstje staan! Dus, na wat onderzoek, tips van vrienden over hoe ik er het beste heen kon gaan en wat ik wilde zien heb ik het vliegtuig gepakt naar Bangkok. Ik had uitgerekend dat ik dan maar 4,5 uur hoefde te wachten na aankomst tot de trein naar de grens van Cambodja vertrok. Heb tijdens het wachten even heerlijk een voetmassage geboekt. Doen ze zo goed daar!

Je kan ook makkelijker naar Cambodja reizen met het vliegtuig maar ik wilde meer zien. En, het koste maar $1,50 met de trein ipv $250. Dan moet ik er wel bij zeggen dat het wel een hele ervaring is. Onwijs makkelijk maar wel basic. Je zit letterlijk met de locals wat juist heel leuk is! Iederen heeft tassen vol verse groenten, levende kippen en manden met stoffen. Er wordt ook water en frisdrank verkocht. Bij sommige dorpjes waar de trein stopt op een halte staan mensen met kleine gerechtjes bij het raam om dit te verkopen. De trein beweegt alsof zijn laatste uren geteld zijn..alle ramen zijn open dus een lekker windje waait door de trein wat soms ook betekend dat er stof en andere dingen naar binnen waaien. Net aan het begin van de reis kwam ik een Amerikaanse jongen tegen die van Bangkok naar Cambodja ging verhuizen. Hij heeft me veel kunnen vertellen en we hadden goed gezelschap aan elkaar. Al met al duurde de treinreis 6 uur. Wel door mooi landschap. De trein stopt niet direct bij de grens. Je moet van het station een tuktuk pakken naar de overgang. Dat kan soms lang duren, maar gelukkig was het niet heel druk. Je moet $30 betalen om binnen te komen en een pasfoto geven. Anders is het nog een extra 100 baht. Haha ze weten hoe ze de toeristen geld moeten aftroggelen. Eenmaal over de grens krijg je meteen allemaal vragen of je een taxi, tuktuk, eten, drinken of rotzooi wil kopen. Nee, je wil snel weg van de grens. Ik vond het opzich wel goed geregeld. Naar Siem Reap, waar ik heen wilde, vertrok een busje met nog wat andere mensen. We moesten maar 15 min wachten en je kon er eten kopen, naar toilet, (schoon!!) en er waren bankjes om op te zitten. :)

Na even een toiletbreak, (want in die trein wilde je echt niet!!!) vertrok ik naar Siem Reap. 4 uur rijden. Nog leuk gekletst met een paar mensen. Franse backpackers, een Australische vrouw die in Cambodia woonde en daar Engelse les gaf. Leuk om hun verhalen te horen!
Ik had van een vriend de tip gekregen in een leuk gasthuis te verblijven die dicht bij het centrum zat en waar de mensen uitermate vriendelijk zijn! Dus na aankomst opzoek gegaan en gevonden. Hij had niet meer gelijk kunnen hebben. Een heel fijn verblijf! Schone kamer, airco, prima ontbijt en dat alles voor een spotprijsje!

Volgende ochtend ben ik naar Angkor Wat gegaan. Dat is de reden dat ik Cambodia koos! Deze magische tempels zijn echt een bezoek waard!
Angkor Wat is zo groot als 5000! voetbalvelden en er werd me dan ook aangeraden om een tuktuk voor de hele dag te huren.

Mijn 'chauffeur' Vuthan was ontzettend vriendelijk en hij heeft mij 2 dagen rond gereden van de ene tempel naar de andere!
De meest beroemde is de Ta Prohm. Daar is die film van Angelina Jolie gemaakt, "Tomb Raider". Deze tempel, meerdere trouwens, is vergroeit met een grote boom. Echt heel bijzonder! Het lijkt of de natuur het langzaam overneemt. De wortels van de boom groeien door de muren heen en omringen de hele tempel. Moet erbij zeggen dat de boom bovenop de tempel staat. Bijna magisch...
Het was ongeloofelijk heet en de zon brandde in mijn nek. Als je gaat, neem dan een zonnehoedje, zonnebrandcreme, water en een goede schoenen mee. Want je loopt de hele dag die trappen op en af. Oh ja, en je moet natuurlijk je benen en schouders deels bedekken in de tempels. Ik heb een fijne omslagdoek gekocht bij een van de tentjes. Verdienen hun ook wat, want de mensen hebben het niet breed hier. Je betaald alles in dollars of in hun lokale munteenheid. Maar meest gebruikelijk is toch wel de dollar. Had gelukkig allemaal $1 dollar briefjes meegenomen. Dacht dat ik daar wel even mee kon doen...nou niet dus. Cambodja is niet zo goedkoop zoals Thailand of Vietnam.
Ik heb ervoor gekozen geen gids te nemen want die vroegen te veel, (lekker Hollands) en ben op mijn eigen houtje met een boekje langs de tempels gegaan. Lekker rustig ook. Het is zo groot dat je makkelijk 3 dagen nodig hebt om een groot deel van de tempels te zien. Ik heb het in 2 dagen gedaan en de tempels die ik graag wilde zien afgestreept. Hier kom ik hopelijk nog eens terug! Op de terugweg naar Siem Reap ben ik nog gestopt bij het landmijnen museum. Dit museum is opgezet door een veteraan die zelf eerst kindsoldaat was en uiteindelijk heeft kunnen loskomen van zijn vreselijke jeugd. Zijn missie, landmijnen onklaar maken en verwijderen. Ik schrok van de aantallen die nog steeds in de grond zitten in Cambodja zelf, maar ook in de rest van de wereld. Een foto reportage en videomateriaal maakt duidelijk wat een grote impact het heeft gehad en nog steeds heeft. Vandaag de dag zijn ze nog steeds actief om landmijnen te verwijderen. Ook hebben ze een opvang voor slachtoffers van landmijnen.

In de avond is het straat leven erg levendig en leuk om een kijkje te nemen op de oude markt. Ze verkopen hier van alles! Vers gebakken slang, andere gerechten, kruiden, mooie doeken, sieraden. Om maar iets op te noemen. Je hebt er ook veel cafe's, restaurantjes, massage salons en hippe winkeltjes die handgemaakte sieraden maken etc.

Tijd voor wat actie! De 3e dag heb ik met een zipline door de Jungle gezoeft! Was geweldig! En gelukkig droog!! De zipline houd in dat je een harnas aankrijgt en word vastgeklikt aan een kabel die van een hoge boom naar een andere boom gaat! En dat zo'n tien ziplines lang! Wat een uitzicht! Letterlijk in de jungle, dus je hoort ook allerlei geluiden en als je over de rand van het platform kijkt dan moet je geen hoogtevrees hebben! Hehe
Was met een leuk groepje mensen en nog wat chinezen waar je in principe niet veel aan hebt want ze spraken geen woord Engels..vast heel aardig. Mijn Chinees is gammel.

Nadat we klaar waren met de laatste zipline, zip je naar beneden en wandel je nog 20 min door de jungle. De gids verteld over van alles. Hoge termiet hopen, gaten in de grond waar tarantula's leven (ieeee, ging die met een stokje kijken of er een is zat!! Was blij dat hij niet thuis was..totdat de gids vertelde dat hij vast op jacht was...ja hallooooo waar dan?? Moet je nog door die jungle...) Ja, een ervaring was het wel! Daarna brachten zo ons naar een restaurantje waar we heerlijk eten kregen! Net toen we beschut zaten begon het me toch te regenen! Alsof de kraan werd opengezet! Sommige locals nemen dan even snel een douche en dat is vast heel verfrissend!

Ze hadden daar ook WiFi en toevallig sprak Hadassa, een lief vriendinnetje van mij, me aan. Haar broertje reist door Azië en was op dat moment in Siem Reap! Ik had die ochtend een foto van een fruitstalletje geplaatst op Instagram en hij herkende de plek! Is toch bijzonder dat je zo ver weg zit en een bekende tegen komt! Hebben even een drankje gedaan en toen moesten we allebei weer door. Ik naar een busrit van 12 uur.....

Van Siem Reap naar Sihanoukville is nog best een eind. Je kan het makkelijk doen door een vlucht te boeken. Iets wat ik zeker een volgende keer zou doen! Maar nee...ik wilde overdag geen tijd verliezen en snachts reizen. De busrit was niet eens zoveel goedkoper dan een vlucht als je die een tijdje van te voren boekt maar het leek me wel een ervaring. Dus eenmaal het buskaartjes gekocht en toen ik bij de bus aankwam begon ik toch langzaam te twijfelen..eerst moet je je schoenen uitdoen. Wat heel fijn is, want anders zou iedeeen met modderige slippers die bus in stappen. Hup in een plastic tasje en dan sta je in het gangpad van de bus. Alleen ipv stoelen zijn het bunks. Een boven en een beneden. Ik had beneden..naja dan heb je dus een klein streepje raam..oke...maar toen ik bij mijn bunk aankwam zat er al iemand. De bunks zijn niet bepaald erg breed en in je eentje is het prima maar toen werd mij verteld dat ik deze moest delen met een ander persoon! Ok, ik ben geen ervaren backpacker en stiekem ben ik er helemaal geen type voor maar dát zag ik dus echt niet aankomen! Maar ja, ik had A gezegd dus ook maar B.. Ik ging me maar settelen op mijn plekje.. Je krijgt een deken, flesje water en een klein kussen. Wel schoon gelukkig. Even beetje gepraat met de bovenburen. Mijn Chinese bunkgenootje was even met haar vrienden achter in de bus aan het kletsen. En toen was het bijna tijd voor vertrek. Nog steeds was mijn Chinese vriendin nergens te bekennen! HA! De bus was niet helemaal vol en ze kon een andere bunk nemen! Had ik de 'suite' voor mij alleen!
Had express niet veel gedronken voor de busrit want wist dat er geen toilet aan boord zat. (Wel WiFi aan het begin van de reis!) maar na een uur of 8 kon ik niet meer. Gelukkig moest een ander meisje ook en we stopten ergens midden in de middle of nowhere. Dacht, misschien zit er een toilet gebouw maar nee hoor! Voor ik goed en wel door had wat er gebeurde ging het andere meisje zo hup achter een struik gehurkt...naja als je moet dan moet je...

De een lange busreis kwam ik aan in Sihanoukville. Het was nog erg vroeg dus heb eerst even ergens ontbeten, heerlijk met een groot kop thee en mijn lonely planet. Toen heb ik een slaapplek gezocht. Kwam uit bij Otres beach 3, wat werd omschreven als mooiste stukje van Sihanoukville. Vond het ook erg mooi! Heel relaxt en basic. Geen grote hotels, alleen maar kleine hostelletjes (hutjes) op het strand met barretjes. Ben hier 3 nachten geweest. Heb er heerlijk over het strand gewandeld, elke ochtend relaxt op het strand ontbeten en gezwommen. Er is hier niet heel veel te doen maar je kan dagtochten doen en kanoën naar het eilandje ernaast gaan. Alleen toen ik er was waren de golven iets te hoog. De laatste dag van mijn vakantie heb ik de bus gepakt naar de hoofdstad Phnom Penh, want de vluchten waren vol. Maar dat was gelukkig niet heel lang rijden. Hier heb ik nog het Tuol Sleng-museum bezocht. Het was behoorlijk indrukwekkend. Zal er niet te veel op in gaan want dat is een lang verhaal maar het gaat hier over de Rode Khmer die hier zijn gevangen vast hield. Ze zijn verantwoordelijk voor de dood van ongeveer 1,7 tot 2 miljoen mensen in de periode van 1975 tot 1979. Geen leuk einde van een mooie vakantie maar het hoorde er wel bij.

Na het museum bezoek heb ik heerlijk Cambodjaans gelunched en nog een Tour door de stad gedaan in een TukTuk. Daarna door naar het vliegveld om van daar via Bangkok naar Dubai te vliegen.

Het was een prachtige reis die ik niet gauw zal vergeten! Ik hoop dat jullie het leuk vonden om het te lezen en wie weet wel heb geïnspireerd om ook eens naar Cambodia te gaan!

Liefs Christine